សង្គម​ស៊ីវិល​ជំរុញ​ឲ្យ​មាន​យន្តការ​គ្រប់គ្រង​គ្រឿង​ស្រវឹង



ស្រាបៀ ៦១០
ការ​ប្រើប្រាស់​គ្រឿង​ស្រវឹង កំពុង​ចោទ​ជា​បញ្ហា​សង្គម​ចម្បង​គួរ​ឱ្យ​ព្រួយ​បារម្ភ​មួយ​នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា ដែល​បណ្ដាល​ឱ្យ​មាន​បញ្ហា​សុខភាព ផល​ប៉ះពាល់​សង្គម និង​គ្រោះថ្នាក់​ផ្សេង។ ក្នុង​ទិសដៅ​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​នេះ អង្គការ​ស្ថាប័ន​មួយ​ចំនួន​ផ្ដួច​ផ្ដើម​បង្កើត​យន្តការ​មួយ ដើម្បី​គ្រប់គ្រង​គ្រឿង​
ស្រវឹង។មាន​មន្ត្រី​ជំនាញ​នៃ​ស្ថាប័ន​ជាតិ និង​អន្តរជាតិ ធ្វើ​ការ​ពាក់ព័ន្ធ​សុខភាព សុខុមាលភាព និង​សុវត្ថិភាព​សង្គម ប្រមាណ ១០០​នាក់ បាន​ជួប​ពិគ្រោះ​ផ្លាស់​ប្ដូរ​យោបល់​គ្នា ដើម្បី​រៀប​ចំ​យន្តការ​មួយ​ឆ្ពោះ​ទៅ​រក​ការ​បង្កើត​គោល​នយោបាយ​ជាតិ សម្រាប់​គ្រប់គ្រង​គ្រឿង​ស្រវឹង ជាពិសេស ស្រា​នៅ​កម្ពុជា។
ក្នុង​កិច្ច​ប្រជុំ​ពិគ្រោះ​យោបល់ រៀប​ចំ​ដោយ​ព្រឹទ្ធសភា សហការ​ជាមួយ​មជ្ឈមណ្ឌល​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដើម្បី​អភិវឌ្ឍន៍ និង​សន្តិភាព ភី.ឌី.ភី (PDP) នៅ​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​២៧ មករា ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី រដ្ឋមន្ត្រី​ទំនាក់ទំនង​រដ្ឋសភា និង​ព្រឹទ្ធសភា និង​អធិការកិច្ច អ្នកស្រី ម៉ែន សំអន មាន​ប្រសាសន៍​បញ្ជាក់​ថា ទន្ទឹម​គ្នា​នឹង​ភាព​ជោគជ័យ​នៃ​ផលិតផល​គ្រឿង​ស្រវឹង ដែល​មាន​តម្លៃ​សម្រាប់​សេដ្ឋកិច្ច​ជាតិ គ្រឿង​ស្រវឹង​ក៏​មាន​ផល​ប៉ះពាល់​អវិជ្ជមាន ដែល​ប្រឈម​មួយ​ក្នុង​វិស័យ​សង្គមកិច្ច និង​សុខភាព​សាធារណៈ។ ក្នុង​ពេល​ដែល​អ្នក​ពាក់ព័ន្ធ​កំពុង​រក​យន្តការ ដើម្បី​កាត់​បន្ថយ​ផល​ប៉ះពាល់​អវិជ្ជមាន​របស់​គ្រឿង​ស្រវឹង​នេះ អ្នកស្រី​ឧបនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ម៉ែន សំអន ស្នើសុំ​ឱ្យ​ពិចារណា​លើ​កត្តា​គន្លឹះ​ចំនួន​៥ ដែល​មាន​ជា​អាទិ៍ គឺ​ការ​ដំឡើង​ពន្ធ​លើ​គ្រឿង​ស្រវឹង ក៏ប៉ុន្តែ ត្រូវ​ថ្លឹងថ្លែង​ឱ្យ​សម​ស្រប​រវាង​សេដ្ឋកិច្ច និង​សុខភាព​ពលរដ្ឋ។

«សំឡេង»

ក្នុង​សេចក្ដី​ព្រាង​លទ្ធផល​នៃ​កិច្ច​ប្រជុំ​ពិគ្រោះ​យោបល់​នេះ មាន​បញ្ហា​ជា​ច្រើន​ត្រូវ​បាន​កំណត់​ថា ផល​ប៉ះពាល់ ឬ​ផល​វិបាក​ពី​ការ​ប្រើប្រាស់​គ្រឿង​ស្រវឹង ដូច​ជា បញ្ហា​សុខភាព​ចំនួន ២០០​មុខ រួម​មាន​ជំងឺ​ថ្លើម មហារីក​បំពង់​អាហារ ក្រិន​ថ្លើម លើស​សម្ពាធ​ឈាម។ល។ ក្រៅ​ពី​នេះ​ទៀត ផល​ប៉ះពាល់​ពី​ការ​ប្រើប្រាស់​គ្រឿង​ស្រវឹង គឺ​មាន​អំពើ​ហិង្សា គ្រោះថ្នាក់​ចរាចរណ៍ និង​ភាព​ឥត​សណ្ដាប់ធ្នាប់​សង្គម។

តំណាង​អង្គការ​សុខភាព​ពិភពលោក (WHO) លោក ស្ទីវិន អ៊ីដឌីង (Steven Iddings) ឱ្យ​ដឹង​ថា ផល​វិបាក​ពី​ការ​ប្រើប្រាស់​គ្រឿង​ស្រវឹង ហើយ​បើកបរ គឺ​ជា​កត្តា​ទី​ពីរ​ដែល​បង្ក​គ្រោះថ្នាក់​ចរាចរណ៍។ នៅ​ទូទាំង​ពិភពលោក បាន​បណ្ដាល​ឱ្យ​មនុស្ស​ស្លាប់ ២​លាន ៥​នាក់​ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំៗ។ ក្នុង​ចំនួន​អ្នក​ស្លាប់​នេះ គឺ​យុវជន​អាយុ​ចន្លោះ​ពី ១៥ ទៅ ២៩​ឆ្នាំ។

តួលេខ​អ្នក​ស្លាប់​ដោយ​គ្រោះថ្នាក់​ចរាចរណ៍​នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា ១៤% បណ្ដាល​មក​ពី​ការ​ទទួល​ទាន​គ្រឿង​ស្រវឹង និង​ធ្វើ​ឱ្យ​ខាត​បង់​ថវិកា​ប្រមាណ ៤០​លាន​ដុល្លារ នៅ​ឆ្នាំ​២០១២។

មន្ត្រី​តំណាង​ក្រសួង​សាធារណការ និង​ដឹក​ជញ្ជូន មួយ​រូប ថ្លែង​កិច្ច​ប្រជុំ​ពិគ្រោះ​យោបល់​ថា តួលេខ​អ្នក​ស្លាប់​ដោយ​គ្រោះថ្នាក់​ចរាចរណ៍​សរុប​នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១២ មាន​ចំនួន ១.៩៦៦​នាក់។ មន្ត្រី​ដដែល​បន្ត​ថា ក្នុង​សេចក្ដី​ព្រាង​ច្បាប់​ថ្មី​ស្ដីពី​ចរាចរណ៍​ផ្លូវ​គោក មាន​ពិន័យ​ទោស​ធ្ងន់​ជាង​ច្បាប់​ចាស់។

«សំឡេង»

លោក ស្ទីវិន អ៊ីដឌីង បន្ត​ថា មាន​ស្ត្រី​កម្ពុជា ៥៧% រង​អំពើ​ហិង្សា​ពី​ប្ដី ដោយសារ​តែ​ការ​ប្រើប្រាស់​គ្រឿង​ស្រវឹង។ លោក​ថា ការ​ស្រាវជ្រាវ​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១០ ករណី​អំពើ​ហិង្សា​នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា ចំនួន ៦៣% នៃ​ករណី​ទាំង​នេះ បណ្ដាល​មក​ពី​ការ​ទទួល​ទាន​គ្រឿង​ស្រវឹង។

អ្នក​ប្រើ​គ្រឿង​ស្រវឹង មិន​ត្រឹម​តែ​បង្ក​គ្រោះថ្នាក់​សុខភាព​ផ្លូវ​កាយ និង​ផ្លូវ​ចិត្ត​ខ្លួន​ឯង​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ គឺ​បង្ក​គ្រោះថ្នាក់​ដល់​អ្នក​ជិត​ខាង​ផង។ អ្នក​ស្រវឹង​អាច​ប្រឈម ឬ​បង្ក​គ្រោះថ្នាក់​ចរាចរណ៍ ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ហិង្សា​លើ​អ្នក​ធ្វើ​ការ​ជាមួយ សាច់ញាតិ មិត្តភ័ក្ដិ និង​អ្នក​ដទៃ​ទៀត។ ទាំង​នេះ គឺ​ជា​ផល​អាក្រក់ បង្ក​ឡើង​ដោយ​គ្រឿង​ស្រវឹង ដែល​ចាក់​ឫស​យ៉ាង​ជ្រៅ​ក្នុង​សង្គម​ជាតិ។

គ្រឿង​ស្រវឹង គឺ​ជា​កត្តា​ប្រឈម​បន្ទុក​ជំងឺ​ទី​៣ នៅ​ទូទាំង​ពិភពលោក។ គ្រឿង​ស្រវឹង ក៏​ធ្វើ​ឱ្យ​ប៉ះពាល់​ការ​អភិវឌ្ឍ​សង្គម​ដែរ។ គ្រឿង​ស្រវឹង​ធ្វើ​ឱ្យ​មាន​អំពើ​ហិង្សា ការ​បោះ​បង់​កូន​ចៅ រំលោភ និង​ខាន​បំពេញ​ការងារ។

លោក ស្ទីវិន អ៊ីដឌីង ថ្លែង​ថា អង្គការ​សុខភាព​ពិភពលោក គាំទ្រ​ជា​ខ្លាំង​ចំពោះ​លទ្ធផល​នៃ​កិច្ច​ពិគ្រោះ​យោបល់​អំពី​យន្តការ​គ្រប់គ្រង​គ្រឿង​ស្រវឹង​នេះ។

ទាក់ទង​នឹង​បញ្ហា​សុខភាព​វិញ មន្ត្រី​តំណាង​ក្រសួង​សុខាភិបាល អ្នកស្រី ឆ នោភា មាន​ប្រសាសន៍​ថា ក្រសួង​សុខាភិបាល មាន​គោល​នយោបាយ​របស់​ខ្លួន​ហើយ​សម្រាប់​គ្រប់គ្រង​គ្រឿង​ស្រវឹង ពី​ឆ្នាំ​២០១៣ ដល់​ឆ្នាំ​២០១៧ និង​ត្រូវ​អនុវត្ត​ដោយ​ក្រសួង​ដែល​ពាក់ព័ន្ធ​ផ្សេងៗ​ទៀត។

«សំឡេង»

ប្រធាន​គណៈកម្មការ​ទី​៨ នៃ​ព្រឹទ្ធសភា អ្នកស្រី មាន សំអាន មាន​ប្រសាសន៍​ថា អ្នក​ជំនួញ​ខាង​ឧស្សាហកម្ម​គ្រឿង​ស្រវឹង អះអាង​ថា គ្រឿង​ស្រវឹង​ជា​វិស័យ​ដែល​បាន​ផ្ដល់​ចំណូល​ពន្ធ​យ៉ាង​ច្រើន។ អ្នកស្រី​បន្ត​ថា ស្រប​គ្នា​នេះ​ដែរ មាន​ប្រទេស​ច្រើន​អះអាង​ថា បាន​ខាត​បង់​ថវិកា​ទៅ​លើ​ការ​ដោះស្រាយ​ផល​វិបាក​ពី​គ្រឿង​ស្រវឹង​ច្រើន​ជាង​ចំណូល​បាន​មក​ពី​គ្រឿង​ស្រវឹង​នេះ។

«សំឡេង»

សមាជិក​ព្រឹទ្ធសភា អ្នកស្រី ពុំ ស៊ីចាន់ មាន​ប្រសាសន៍​ថា កិច្ច​ប្រជុំ​ពិគ្រោះ​យោបល់​នៅ​ពេល​នេះ គឺ​ពិនិត្យ​មើល​អំពី​យន្តការ​ថា តើ​ក្រសួង​ស្ថាប័ន​ពាក់ព័ន្ធ​ណា​ខ្លះ​ដែល​ត្រូវ​ចូល​រួម​គ្រប់គ្រង​គ្រឿង​ស្រវឹង ហើយ​ឈាន​ទៅ​បង្កើត​គោល​នយោបាយ និង​ច្បាប់ សម្រាប់​គ្រប់គ្រង​គ្រឿង​ស្រវឹង​នៅ​កម្ពុជា ក្នុង​ទិសដៅ​លើក​កម្ពស់​សុខុមាលភាព​សង្គម៕


 
Return to top of page Copyright © 2013 | Contact Us |Converted into Blogger Template by HackTutors